کاش میشد زندگی تکرار داشت
لااقل تکرار را یکبار داشت
ساعتم به عکس می چرخید و. من بر تنم میشد گشاد این پیرهن
آن دبستان کودکی سرمشق آب پای مادر هم برایم جای خواب
خود برون میکردم از دلواپسی
دل سپردم به دست عشق
عمر هستی خوب و بد بسیا رنیست
حیف هرگز قابل تکرار نیست
:: برچسبها:
دلنوشته غم فراق,
|